W miłosnym uścisku drzewa zaplecione.
Jedno drugie podpiera.
Jedno drugiemu jest życiem,
rankiem
nocą
i świtem.
Jedno drugiemu jest opoką,
skałą,
nadzieją,
ochotą.
Razem dzień po dniu
przez wiatr,
ulewy i słońce.
Jak jedno traci siły,
to drugie wciąż stojące.
I tak pozostanie
aż ich kory zaschną
aż czas je rozkruszy
i w długi sen we dwoje zasną...
