Jaszczur i Jaszczurowa

Tak przez przypadek Tymcio przechodząc

patrzył uważnie na drewno

lecz nie przypuszczał

kogo tam spotka-

tego nie wiedział napewno.

Zawołał Brata, wiosny szukają,

wzrok wytężają swój bystry,

nagle- zza jednej z desek prastarych

zielone oczy rozbłysły!

O rany! Co to?! Kto na nas patrzy?

Kto bez pytania tam czyha?

Czemu nie wyjdzie? I nic nie mówi?

Kto się tam chowa u licha?!

Stoją, czekają z niecierpliwością-

pokaż się wreszcie Potworze!

Może jest głodny? Może nas połknie?

A może...? A może...? A może...?

Wtem ze spokojem i ze zwinnością

godną niemal Dżudoki

wyszła Jaszczurka i powolutku

zmierza w Ich stronę swe kroki...

Oczom nie wierzą, jakie to cudo!-

w dodatku takie zielone!

A za nim drugie, choć nieco wolniej,

bo jakby bardziej spłoszone :)

To był Pan Jaszczur i Jaszczurowa

i to już będzie Ich drewno :)

Mogą wychodzić, mogą się chować-

i to już pewne- napewno :)